Naturalna koloryzacja włosów. Stojąc w tłumie ludzi możemy zauważyć cztery podstawowe kolory włosów: blond, brązowe, czarne lub rude. Jednak jeśli przyjrzymy się bardziej to łatwo zauważyć, że każdy człowiek ma inną barwę włosów. Są różne odcienie blondu, brązu, czerni czy rudości. Są oczywiście też włosy pozbawione naturalnej barwy, czyli siwe, które również mają wiele odcieni.
Naturalny kolor włosów zależny jest od ilości melaniny, które w sobie posiadają. Melanina jest naturalnym barwnikiem skóry, odpowiedzialnym za kolor włosów ale także i skóry. Powstaje ona pod wpływem enzymu tyrozynazy w procesie melanogenazy, czyli najprościej mówiąc w procesie powstawania melaniny w organizmie człowieka. Melanina dzieli się na feomelaninę, która odpowiedzialna jest za włosy jasne aż do rudych, oraz eumelaninę, która odpowiedzialna jest za włosy brązowe i czarne. Zlokalizowana jest ona w częściej korowej włosa. O unikatowej barwie decyduje stężenie dwóch rodzai melanin we włosie, ich ilość, oraz ich odcienia. Oznacza to, że jasne włosy mają mniej melaniny niż ciemne. Więcej znajduje się tam feomelaniny a eumelaniny jest tylko troszeczkę. Natomiast ciemne włosy posiadają dużą ilość eumelaniny i feomelaniny. Na odcień włosów ma wpływ również słońce, która naturalnie je rozjaśnia.
Naturalnym procesem w życiu człowieka jest starzenie się. Wraz z postępem tego procesu kolor włosów zmienia się naturalnie- zaczynają jaśnieć. Spowodowane jest to przez zahamowanie produkcji melaniny przez organizm. Wtedy wiele osób zaczyna farbować włosy - by dalej wyglądać młodo. W drogeriach możemy znaleźć wiele syntetycznych farb koloryzujących do włosów. One jednak przy regularnym ich używaniu niszczą włosy. Substancja barwiąca zostaje trwale naniesiona na strukturę włosa i w końcowym efekcie nadaje mu kolor, a tym co tak naprawdę niszczy włos, nie jest sam barwnik lecz substancja syntetyczna zawarta w farbie. Jest to najczęściej amoniak lub woda utleniona. Plusem koloryzacji jest oczywiście trwałość koloru na włosach, minusem - uszkodzenie włosa, mogą również pojawiać się alergie.
Warto jest sięgnąć po farby wykonane na bazie preparatów roślinnych - ziół. Fachowcy zachęcają do wcześniejszego ich przetestowania, ponieważ włosy zniszczone już po trwałym farbowaniu inaczej przyjmują barwnik ziołowy niż włosy naturalne oraz ostateczny kolor uwarunkowany jest naturalnym odcieniem włosa. Barwniki znajdujące się w ziołach są o wiele bardziej łagodne niż środki syntetyczne. Ich wadą jest niestety słabe krycie, dlatego też panie z siwymi włosami raczej nie będą zadowolone z efektu końcowego. Jednakże dla młodych osób, które chcą jedynie podkreślić swój naturalny kolor włosów, będzie to strzał w dziesiątkę. Nie niszczą one struktury włosa oraz nie powodują alergii. Plusem jest także ich trwałość. Ku zaskoczeniu są one tak samo lub nawet bardziej trwałe niż syntetyczne farby koloryzujące.
Koloryzacja włosów ciemnych
Oprócz wyciągów roślinnych, które nadają kolor włosom, na trwałość farbowania mają wpływ również garbniki, które wiążą się z białkiem i przyciemniają włosy. Do farbowania włosów ciemnych można zastosować płukankę z chmielu i tataraku, jak również płukankę rozmarynową.
Koloryzacja włosów jasnych
Do farbowania jasnych włosów stosowane są henna, rumianek, lipa, nagietek. Henna jest barwnikiem sproszkowanych liści lawsonii bezbronnej. Wiek tej rośliny wpływa na jego odcień. Od czerwonożółtego (rośliny do pięciu lat) do brązowożółtego (rośliny starsze niż pięcioletnie). Co ciekawe wpływ na odcień ma również miejsce, z którego są one pozyskiwane. Przykładem jest Afryka Północna, z której pozyskiwana jest henna mniej barwiąca. A skąd się bierze się henna o innym odcieniu? Pozyskuje się ją z tych samych naturalnych składników. Dodawany do niej jest składnik o nazwie indygo, który ma kolor niebieski. Połączenie to sprawia, że jest do wyboru wiele odcieni henny. Rumianek i lipa służą do uzyskiwania płukanek do włosów blond, które nadają im piękne, złote refleksy. A to za sprawą flawonoidów, które mają w swojej budowie.
Koloryzacja włosów rudych
Rude włosy farbuje się nagietkiem. Można wykonać z niego odwar lub napar i nałożony na włosy nada im pomarańczowo-czerwone odcienie. Ciemne włosy mogą być przyciemniane henną do włosów lub płukankami z orzecha włoskiego, kasztanowca, szałwii, czarnej herbaty czy dębu. W łupinach i liściach orzechów znajduje się barwnik o nazwie juglon, który odpowiada jest za nadanie im ciemniejszego odcienia. Kasztanowiec, szałwia i dąb mają w swojej budowie garbniki - to one nadają włosom ciemny odcień.
Przygotowanie roślinnej płukanki koloryzującej
Przygotowanie płukanki ziołowej koloryzującej włosy jest proste. Należy przygotować napar lub odwar z ziół, zgodnie z ich przeznaczeniem i do odpowiedniego koloru włosów. Zioła zalewamy 1 litrem wody. Ilość ziół zależna jest od tego jak intensywny kolor włosów chcemy uzyskać. Nakładamy go na włosy i po około 15 minutach spłukujemy.
Możemy wykonać nawet naturalną, wolną od składników syntetycznych farbę do kasztanowych włosów. Potrzebne nam będą niedojrzałe łupiny orzechów włoskich, sok z cytryny lub ocet owocowy, kilka kropel wody. Łupiny orzechów trzeba wcześniej wysuszyć, a później zblendować na proszek. Następnie dodajemy sok z cytryny lub ocet owocowy. Wszystko dokładnie mieszamy. Dolewamy odrobinę gorącej wody, tak by powstała papka o gęstej konsystencji ale na tyle gęstej by dobrze było nam nałożyć naszą farbę na włosy. Na lekko wilgotne włosy nakładamy naszą farbę. Trzymamy ją na włosach około 15 minut. Po tym czasie farbę spłukujemy i myjemy dokładnie włosy.
Zioła stosowane na włosy mają też wiele innych, nie tylko koloryzujących, właściwości. Na włosy zniszczone i suche możemy zastosować sok ze świeżych liści aloesu, napar z kwiatostanów lipy drobnolistnej i szerokolistnej, oliwę z oliwek, olej z nasion winorośli właściwej. Włosy przetłuszczające się możemy wspomóc naparem z kory dębu szypułkowego, naparem z liści herbaty chińskiej, naparem z liści oczaru wirginijskiego, naparem ze skrzypu polnego czy liści szałwii lekarskiej. Na łupież dobrym sposobem jest napar z korzenia żywokostu lekarskiego.
Komentarze